Revâ mı bî-sebeb cevr ü cefâlar eyleye câna
Bahâne ister iken ol şeh-i bî-dâdum ihsâna

Olur dîvâne-dil anı görince ‘âşık-i zârı
Gönül baglarsa ‘ayb itme o zülf-i ‘anber-efşâna

Tutuşdurdı ana cân nakdini dün gice meclisde
‘Aceb teslîmi var pervânenün şem’-i şebistâna

Sen öldür tîg-i gamzenle garaz katl ise ‘uşşâkı
Havâle eyleme lutf eyle tek agyâr-i nâ-dâna

Vefâsı yok nedür böyle cefâlar itmek ey Sâmî
Ne virdi alamaz bilsek felek erbâb-i ‘irfâna

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.